Vrouwe herfst

Wind, regen, kou, loslaten en dood.
Vergankelijkheid duidelijk in zicht.

Ik voel de schaduwen opkomen.
Mijn innerlijke schaduwen
en de zon die langzaam ruimte maakt voor het donker.

En toch,
en juist,
Ik sta Aan.

Vrouwe herfst brengt een pracht aan kleur op mijn palet.
haar wind blaast oude overtuigingen uit mijn hoofd
en haar regen spoelt de laatste restjes weg.

Ze geeft me zaadjes om te onderzoeken,
en te bewaren voor als de tijd daar is om weer te zaaien.

Ze laat me inzien dat alles vergankelijk is
en toch ook niet.

Alles is verbonden en transformeert.

In het donker zie ik niets, weet ik niets
en vind ik Alles.

Magie

Zo duidelijk voelbaar in de herfst
Tastbaar.

Een haas met vleugels.
Zal hij ze gebruiken om te vluchten?
Of om te springen en te zweven

Op de herfstwind.

Vrouwe herfst zal verwerkt gaan worden in mijn orakel kaartenset.
De originele schildering is al gereserveerd en dus niet meer te koop.