Imperfectie

I want to start by saying I am sorry to those of you who don’t speak Dutch. Because from now on I will be writing my posts in Dutch. I have decided to change this because I live in The Netherlands again (where I am from) and I have rediscovered the beauty of the Dutch language. This language is my mother tongue and I experience that I can express myself in the best way from my heart in Dutch.

I have been thinking about this a lot and came to the conclusion that this decision is not the perfect one, but it’s what I feel is right for me, so I hope you can forgive me.
You can still enjoy my art and other pictures, or translate my posts to English via babelfish.com or google translate.

Dat gezegd hebbende kom ik vanzelf uit bij het onderwerp waar ik nog wat meer over wil zeggen; imperfectie.

Jezelf toestaan om imperfect te zijn, oef dat is een hele uitdaging. Niet dat ik zeg dat ik perfect ben, verre van, maar ik streef er wel naar de hele dag, in alles wat ik doe. En dat is vermoeiend en het houd me tegen om te doen wat ik vanuit mijn hart wil doen.

Mijn perfectionisme komt uit mijn hoofd, niet uit mijn hart en al helemaal niet uit mijn intuïtie. Mijn intuïtie fluistert de hele tijd allemaal geweldige ideeën en mijn hoofd gooit me daar toch een laag twijfels overheen! Zonde!

Zo heb ik al heel lang het idee om weer blogberichten te gaan schrijven, gewoon omdat ik het leuk vind om mijn gedachtes op te schrijven en te delen met anderen, ik houd van diepgang en filosoferen en let’s face it; lekker wauwelen. Zo noem ik het zelf 🙂 Vooral ’s avonds na tienen kom ik op dreef (mijn man weet daar alles van) en krijg ik de meest geweldige ingevingen, heerlijk om daar over te ratelen.

Nu vroeg ik me af of jullie daar wel op zaten te wachten, moet ik niet juist hoogstaande stukjes tekst schrijven met veel mooie nieuwe inzichten voordat iemand het leest? En in welke taal dan? Ik heb 9 jaar in het buitenland gewoond en aardig wat vrienden verzameld over de hele wereld, ook dankzij de geweldige internationale groepen die Facebook te bieden heeft. Dus moet het in het Engels, een taal die ik prima beheers, of in mijn moedertaal, die meer dichtbij voelt en meer als de taal vanuit mijn hart voelt?

Ik kan hier nog uren over doorwauwelen, want ik heb me daar toch een partij over nagedacht! Maar dat houd me alleen maar af van mijn wens om mezelf te laten horen en zien en op die manier ook mezelf te erkennen zoals ik ben, op alle fronten en vooral dat ik imperfect ben en dat dat helemaal OKÉ is!

Dus ik ga zometeen gewoon op de ‘Publish’ knop drukken zodat jullie dit ook kunnen lezen en dus niet mijn tekst nog tien keer overlezen en laten liggen, nee dit is wie ik ben en wat ik wil uiten op dit moment en NU voelt het goed.

Oh ja, nog één dingetje wat ik even kwijt wil; ik heb dus de neiging om hoogdravende prachtige stukken tekst te willen schrijven, maar ook om eerst te gaan kijken en lezen wat anderen over een bepaald onderwerp hebben geschreven of gezegd om vervolgens dat over te nemen, te proberen eigen te maken en dan mijn eigen verhaal te schrijven. Wat ondertussen dus allang niet meer vanuit mijn eigen hart en mijn beleving komt.

Dus spreek ik met mezelf en jullie af dat ik van nu af aan alleen nog maar mijn best ga doen om vanuit mijzelf te schrijven en dus juist ook lekker te ‘wauwelen’ als ik daar behoefte aan heb 🙂 Dat maakt me namelijk heel erg blij!

Mocht je nou helemaal niet de behoefte hebben aan mijn ‘gewauwel’, geen probleem, iedereen is anders, zoek vooral je eigen ding op, en surf dan verder of schrijf je uit van mijn ‘Reisberichten’. Mocht je het wel gezellig vinden, laat dan eens wat horen! Contact maken, de verbinding aangaan vind ik heerlijk! Wees welkom ❤

Oh ja, echt het allerlaatste dingetje voor nu; ik ben van plan om verder nog te gaan schrijven over onderwerpen als ‘creativiteit’, ‘spiritualiteit’, ‘inspiratie’, ‘engelen’, ‘liefde’ en wat er verder nog langskomt, en dan dus vooral hoe ik dat zelf beleef en mijn eigen wijsheid vanuit mijn hart. Mijn gewauwel komt er aan!

Hmmm… zou er niet nog een mooi plaatje bij kunnen? Of gaat dat richting perfectie….?